تا به حال به زندگی دوستانی که به خاطر معلولیت، چه از نوع مادرزاد و چه از نوعی که بعدها به وجود می‌آید فکر کرده‌اید؟ اکثر این افراد به خاطر مشکل جسمانی که برایشان به وجود آمده، خانه نشین هستند. اما اکنون زمان آن فرا رسیده است که این محدودیت‌ها به حداقل برسد.
وحید رجبلو، جوانی که با وجود معلولیت بسیار بالا توانسته با استفاده از برنامه نویسی، هزینه زندگی و مخارج درمانش به دست بیاورد.
علاوه بر این موارد، وحید استارتاپی را راه‌اندازی کرده است به نام توانیتو، که اصلی‌ترین هدف در آن به وجود آوردن محیطی است که در آن، افراد دارای معلولیت بتوانند راحت‌تر زندگی کنند و توانایی آشتی با محیط اطراف خود را بیابند.
وحید یک گروه دوازده نفره را سرپرستی می‌کند. درست است که به دلیل معلولیت جسمانی‌اش نتوانست درسش را به خوبی ادامه دهد، اما با همراهی یکی از دوستانش، طراحی وب را آموخته و خود را در این راه رشد و پرورش داده است.
حتی اگر از دسته افراد دارای معلولیت نباشیم، باز هم وحید می‌تواند الگویی بی‌بدیل برای ما باشد. هم افراد دارای معلولیت و هم افراد بدون معلولیت با الگو قرار دادن وی، می‌توانند عزت نفس خود را افزایش داده و به یک زندگی تاثیرگذار روی آورند.
استارتاپ توانیتو و رویداد توانیران
همان طور که همه ما می‌دانیم، اکثر افراد دارای معلولیت در زندگی عادی‌شان دچار یاس، ناامیدی و سرخوردگی هستند. اما راه حل این مشکل چیست؟
این افراد باید وارد اجتماع شده و از انزوا خارج شوند. هر چقدر میزان ارتباط افراد دارای معلولیت با افراد بدون معلولیت افزایش پیدا کند، انگیزه افراد دارای معلولیت نیز افزایش خواهد یافت. یکی از پیشنهادات سازنده وحید این است که افراد بدون معلولیت حداقل یک فرد دارای معلولیت را در گروه‌های دوستی خود وارد کنند و از نشست‌های مختلفی که با هم دارند، هر دو گروه حس ارزشمندی را تجربه نموده و از فواید مختلف این دوستی بهره‌مند شوند.
یکی از اهداف توانیتو این است که افراد بدون معلولیت بتوانند دنیا را از دریچه‌ای نگاه کنند که افراد دارای معلولیت می‌بینند. با این پیش‌فرض، انسان‌های عادی خواهند فهمید که انسان‌های دارای معلولیت جسمی-حرکتی تا چه حد توانا هستند و قادرند چه کارهای مهمی را انجام دهند.
(برای مثال تعداد قابل توجهی از رانندگان اسنپ را افراد دارای معلولیت تشکیل میدهند).
آیا معلولیت جلوی پیشرفت را می‌گیرد؟
باید این نکته را پذیرفت که موفقیت و معلولیت تضادی با یکدیگر ندارند. می‌توان در عین داشتن یک نوع خاص از معلولیت، و با وجود همه سختی‌های پیش رو، در جامعه به فردی اثرگذار تبدیل شد.
نباید فراموش کرد که ۱۵ درصد از افراد جامعه ما را افراد دارای معلولیت به خود اختصاص داده‌اند و این در حالی است که این عزیزان از امکانات بسیار کمی برخوردار بوده و تبعیض‌های متفاوت، چه از نظر تحصیلی و چه از نظر شغلی و رفاهی متوجه آن‌ها ست.
ما به عنوان افراد جامعه باید در صدد رفع این تبعیض‌ها برآییم. پیش از همه باید آگاه باشیم که نگاه ما به این افراد نباید عزت نفس و حس ارزشمندی را از آنان بگیرد. از طرفی خود افراد با معلولیت‌های جسمی-حرکتی نیز باید به توانمندی‌های خود باور و اعتقاد قلبی داشته باشند و از مشارکت در اجتماع نهراسند. و اما مهم‌ترین رکن در شرکت دادن این افراد در اجتماع، کمکِ مسئولین و جامعه به آن‌ها است. زیرساخت‌های جامعه برای زندگی افراد دارای معلولیت باید تغییر کند. نیازهای این دوستان باید شناسایی شده و این افراد باید از امکانات رفاهی بیشتری برخوردار شوند.
(برای تغییر زیرساخت‌ها برایتان مثالی می‌زنیم. یکی از دلایلی که افراد با معلولیت‌های جسمی-حرکتی نمی‌توانند در جامعه حضور پررنگی داشته باشند، عدم تواناییشان در استفاده از وسایل نقلیه عمومی است. اگر اتوبوس‌های ما این امکان را به معلولین عزیز بدهد، فرصت شرکت در اجتماع در اختیار این دوستان قرار خواهد گرفت).
رویداد توانیران در قالب مسابقات ویلچررانی
ایده این مسابقات به وسیله وحید رجبلو رقم خورد. در این مسابقات هم افراد دارای معلولیت، و هم افراد بدون معلولیت شرکت داشتند و نکته جالب این است که کاپیتان هر تیم یک فرد دارای معلولیت بود. هفت تیم در این مسابقات شرکت کرده‌اند.
اما هدف از انجام این مسابقات، این بود که افراد دارای معلولیت و افراد بدون معلولیت، یک روز خاطره‌انگیز را در کنار هم تجربه کنند و به همدلی و درک بیشتری در کنار هم برسند.
در این مسابقات که در تاریخ ۲۸آذرمله در مجموعه ورزشی انقلاب، سالن فدراسیون هندبال برگزار شد، گروه‌های پهلوانیتو، توانیتو، خبریتو، اسنپیتو، فودیتو، تریپیتو، اکسیژنیتو شرکت نمودند که گروه پهلوانیتو مقام اول را به دست آورد.
بسیار عالی… من معلولیتی ندارم ولی با دیدن و خوندن زندگینامه ی وحید رجبلوی عزیز انگیزه‌ی زیادی برای تلاش برای موفقیت پیدا کردم، درضمن انتخاب وحید عزیز بعنوان یکی از ده چهره‌ی تاثیرگذار دنیا رو تبریک میگم 🥀❤️
سلام ممنون از توجه و لطف شما دوست عزیز
تمام این موضوعات و مطالبی که بیان کرده اید بیشتر شبیه رویا و آرزو می مونه تا واقعیت. اخه در این مملکت خراب شده چه کسی حوصله دارد به معلولین برسد .البته جانبازانی هستند که حقوق خوبی میگیرند و امکاناتی هم در اختیار دارند اما در این مملکت فرق بین معلول و جانباز زمین تا آسمون است .بهزیستی موظف است دفترچه درمانی برای معلولین صادر کند اما هرسال موقع تمدید صدتا بهانه روبروی معلولین قرار میدهند خلاصه انقدر می برن و میران تا معلول بیچاره خسته بشه و از خیر دفترچه ی بیمه بگذرد. خلاصه در این مملکت معلولین اگر از خانواده ی مرفه ی باشند چه بهتر منت دولت را نخواهند کشید ولی وای بحال معلول بی بضاعت و فقیر باید انقدر منت بهزیستی را بکشد انقدر تحقیر شود تا یک دفترچه بیمه ی ناقابل بدرد نخور و یک حقوق ناچیز در یافت کند .