اگر قرار باشد این افراد مشهور دارای معلولیت، چیزی جدای از موفقیت حرفه‌ای‌شان در جهان باقی گذاشته باشند، توانایی بهسازی شخصی آن‌هاست. زندگی اکثر آن‌ها اصلا راحت نبوده و دقیقا به همین دلیل می‌توانند یک نمونه و الهام‌بخش باشند.
فریدا کالو
فریدا از بیماری فلج اطفال در کودکی‌اش رنج برده بود و بنا بر بعضی منابع، اسپینا بیفیدا (بیماری شکاف مهره کمر) داشت که باعث دیسمتری در پای راستش شده بود. به علاوه، مشکلات ستون فقراتی که داشت با تصادفی که در بزرگسالی کرد تشدید شد و عواقب آن تا پایان عمرش دامن‌گیرش بود.
فریدا بیشتر عمرش را در بستر بود و درد زیادی تحمل کرد. با این وجود، به یکی از مشهورترین هنرمندان تمام اعصار و نماد قرن بیستم تبدیل شد.
جان نَش
مثالی دیگر از سلبریتی که دارای معلولیت بود و کلیشه‌ها را شکست، جان نش است؛ ریاضی‌دان آمریکایی که زندگی‌اش، که با اسکیزوفرنی پارانوئید حاد گره خورده و به لطف فیلم «ذهن زیبا» برای ما شناخته شده است. نش با این بیماری جنگید و یک پروژه موفق دانشگاهی در این زمینه پیش برد که نهایتا منجر به این شد که در سال ۱۹۹۴ برنده جایزه نوبل اقتصاد شود.
استفان هاوکینگ
استفان هاوکینگ یک تئوری‌دان فیزیک، اخترفیزیک‌شناس، کیهان‌شناس و دانشمند بزرگ بود که در ۲۱ سالگی، بیماری ALS او تشخیص داده شد: به او ۲ سال فرصت زندگی دادند. اما او ۷۶ سال زندگی کرد!
او بیشتر از ۳۰ سال از سر تا پا فلج بود و از یک سینتی‌سایزر استفاده می‌کرد تا بتواند تعامل کند. او برای کوچکترین حرکتش هم مجبور بود از ویلچر استفاده کند.
اما هیچکدام از این‌ها باعث نشد که او در مسیرش به عنوان یک محقق نمونه و استاد پیشرفت نکند. او چنان مشتاق به زندگی بود که توانست بیماری‌اش را به تمام جهان معرفی کند.
داستان زندگی او که به یکی از شناخته‌شده‌ترین سلبریتی‌های زمانه ما تبدیل شد، آخر دست‌مایه سینما قرار گرفت؛ در فیلمی به نام «نظریه‌ای درباره همه چیز».
نیک ووییچیچ
نیک ووییچیج سلبریتی دارای معلولیت دیگری است. او موسس نهاد “Life Without Limbs” (زندگی بدون اعضای بدن) است که در حوزه معلولیت کار می‌کند.
ووییچیچ در سال ۱۹۸۲ بدون هیچ عضوی به دنیا آمد. او می‌گوید به عنوان یک بچه از تمسخر و تبعیض در رنج بوده و حتی می‌خواسته خودکشی کند. اما به مرور زمان یاد گرفته که توانایی‌های خودش را هم ببیند.
در حال حاضر او سراسر جهان سخنرانی انگیزشی می‌کند، کتابهای زیادی نوشته و مرتب در تاک‌شو‌ها و برنامه‌های تلویزیونی حضور دارد. وقتی به شهرت زیادی رسید که در فیلم کوتاه «سیرک پروانه» بازی کرد.
آندره بوچلی
آندره بوچلی، خواننده تنور، موسیقی‌دان، نویسنده و تهیه‌کننده موسیقی که ریشه‌ی ایتالیایی نیز دارد، در سراسر جهان بیش از ۷۵ میلیون اثر فروخته است.
او با گلوکوم مادرزادی به دنیا آمد که او را تا اندازه‌ای نابینا کرد؛ اما این چیزی نبود که باعث شود او تا سن شش سالگی پیانو آموزش نبیند.
بهرحال، ۱۲ ساله بود که بر اثر یک ضربه در یک بازی فوتبال، به کل نابینا شد. او با روحیه‌ی بهسازی درونی خود، تصمیم گرفت تمام زندگی‌اش را وقف موسیقی کند، به ویژه خواندن. علاوه بر این‌ها، او در رشته حقوق نیز تحصیل کرد.
بوچلی جوایز متعددی دریافت کرده و حتی ساحلی در آدراتیک به نام او شده است.
مایکل جی.فاکس
در سال ۱۹۹۱در شخصیت اصلی فیلم «بازگشت به آینده» وقتی فقط ۲۹ سال داشت، تشخیص پارکینسون داده شد؛ درست هم وقتی که به لحاظ کاری در اوج موفقیت بود.
به او گفته بودند که باید از صحنه کنار بکشد؛ اما او به کار بازیگری خود ادامه داد. هر چند که در ابتدا پذیرش این بیماری برای او راحت نبود (افسرده شد و گرفتار الکل)؛ اما نهایتا او کارش را متوقف نکرد و موسسه‌ی او ۲۳۳ میلیون دلار برای تحقیقات در زمینه پارکینسون درآمد کسب کرده است.
بعد از ۲۵ سال و با وجود پیشرفت بسیار زیاد بیماری، او هنوز روحیه پیشرفت خود را از دست نداده است.
الکس زاناردی
بعد از سالها مسابقه در فرمول یک، در سال ۲۰۰۱ الکس زاناردی تصادفی کرد که باعث شد او هر دو پای خود را از دست بدهد. سه سال بعد از این ماجرا، او به رانندگی برگشت! پشت یک بی‌ام‌وی نشست که با یک سری پروتز شخصا آن را با وضعیتش تطبیق داده بود.
او چهار جایزه قهرمانی در World Touring Car Championship کسب کرد و در سال ۲۰۰۷ تصمیم گرفت تمرکزش را روی دوچرخه‌سواری منطبق با وضعیتش بگذارد.
سه‌چرخه‌ای که می‌راند هم خودش طراحی کرده و تا به امروز، سه طلای پاراالمپیک را از آن خود کرده است.
آرون فوترینگام
علاوه بر اینکه آرون یکی از الهام‌بخش‌ترین سلبریتی‌های دارای معلولیت است، یکی از مشهورترین اسکیت‌بازهای جهان هم هست. تخصصش؟ اسکیت با ویلچر.
در طول بچگی از انجام خیلی از کارهایش ناتوان بود و همین باعث شد مجبور شود از ویلچر استفاده کند. با این وجود، او شروع کرد به تمرین ورزشی که دوست داشت و سعی کرد آن را با ناتوانی خودش تطبیق دهد.
در سال ۲۰۰۵، آرون فوترینگام او یک پرش ۱۸۰ درجه انجام داد و در سال ۲۰۰۶ اولین شیرجه را در تاریخ وجود ویلچر انجام داد. پس از این، دستاوردها و چالش‌های او به نمونه‌ای برای هزاران نفر تبدیل شد.
دیدگاهتان را بنویسید